Dun tochtte in uithoeken

ineens
was er de
koude wind

die scherpe
woorden sprak dun
tochtte in uithoeken

warmte uit de ronde
zinnen vrat de kleur
vervaalde van mijn doeken

waarop ik beelden
schreef en strofen hakte
hij pakte mijn gedicht

blies de sneeuw
en vorst rechtstreeks
in mijn gezicht en lachte

maar ik ontdooide in
jouw lezen jij hebt mijn
gedicht een warme plaats gegeven

Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 29 september 2008

wlmelkerziggo.nl

poëzie wind schilderij

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 380