het beloofde landschap
ik zou op sokken kunnen glijden
om binnen te komen
of buiten
voetstappen horen uit
het landschap van kinderen
hen luidkeels het licht noemen
doorheen muren
van de ochtend, naast het park
en de lindebomen
ik zou mijn buik
op houten planken kunnen leggen
en het zachtjes laten waaien
in de eik en in mijn armen
wanneer het snel donker
wordt
ik zou jou kunnen beschrijven
maar wie kent zichzelf
in dat moment
waarin niemand fluistert
je bent thuis
illustratie: Jan Dibbets, Perspective Correction,
My Studio I, 3:Square on Wall, 1969
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 4 oktober 2008
Geplaatst in de categorie: psychologie