inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 22.621):

Mijn mozaïek

ik legde de stenen
in koesterend vertrouwen
we groeiden in van elkaar houden
ouders bepaalden mijn mozaïek

toch zijn hun kleuren
nooit echt de mijne geworden
in confronteren ging ik al
snel de andere nuances proberen

zwoegde in voegen
om toch hun patronen te volgen
was recalcitrant en verbolgen
koos ik uiteindelijk mijn kant

ontdek nog steeds nieuwe
kleuren en van voegen
wil ik niets weten omdat alle
patronen bij mij steeds weer breken


Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 9 oktober 2008


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 393

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)