inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 22.641):

sproetenkoning

hoe licht was ik wel niet getint
destijds als lief klein kind
okselfris nog en in de knop
mocht ik al vast aan een lijntje
rond de boom huid in de zon

die schroeide al dat bloot
na een poosje pijnlijk rood
ze zeiden zieltje arm kleintje
er kwamen toen vlekjes op
mijn hoofd armen en benen

ik hield me meteen al groot
liet het bij diep binnen wenen
want over sproetjes dreinen
doe je niet

je verbijt je verdriet
zelfs als zogenaamde helden
je voor koning uitschelden
en ze nooit verdwijnen

Schrijver: jos zuijderwijk, 10 oktober 2008


Geplaatst in de categorie: pesten

3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.093

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Sanne L
Datum:
16 oktober 2008
Email:
sannesanne175hotmail.com
Heel mooi gedicht Jos. Ik ken een meisje die vreselijk gepest werd om haar sroeten en nog wel eens. Gaat nu volgens mij wel weer goed met haar. Maar ze heeft het erg moeilijk gehad. Dit gedicht laat zien dat iedereen even veel waard is.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)