Netgedichten

netgedicht (nr. 22.727):

Aanleunwoninkjes

De vervliegende tijd vervormt
de lijnen van hun lichaam
van strak en fier als kathedralen
tot knusse aanleunwoninkjes
't gevolg van gezegende arbeid
gedragen vruchten en tegenwind

De kleur van het leven is gebleven
ondanks de langstrekkende kelken
waaruit soms bitter, dan weer zoet
genipt of gulzig gedronken wordt
het paar, gespaard en gedragen
ziet in trage gedachten dankbaar om

Nu ruist de tijd van zestig-plus
van steeds meer ach en AOW
doch door bidden, loven, prijzen
in deze herfst van het bestaan
zal God hun pad en wegen wijzen
waarlangs hun voet kan gaan.

*** *** *** ***

Schrijver: Kees Keizer, 15 oktober 2008

ckeizer

tele2.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: tijd

God

AOW

ouderen

3.0 met 9 stemmen

383

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: ingrid
Datum:: 20 oktober 2008
Email:: chippie_lovehotmail.com; Ik vind dit gedicht echt mooi. Ik kan dat niet dichten maar suc6 ermee:D

Naam:: Max
Datum:: 16 oktober 2008; Ik bid voor banen voor de jongere generatie opdat ik als bejaarde niet voortijdig mijn pensioen zal verliezen en voortijdig in een verlaten badkuip zonder Jezus zal sterven. Maar mooi na-oorlogs gedicht, krijg er heimwee naar de jaren 50 van...

Naam:: HEBUS
Datum:: 15 oktober 2008
Email:: wietewuitenskynet.be; aardige beschrijving van de ouderwordelingen. hun wel en wee. knap!

Geef je reactie op deze inzending: