Netgedichten

netgedicht (nr. 22.758):

Bakkeleien in de galeien

ken het zweet
de lange riemen
het bakkeleien
in de galeien
de striemen als
je minder deed

altijd onderdeks
als slaven aan
de ketting weggezet
roeien op bevel
zij sloegen mij
hun ritme wel

ben gegaan heb
de oorlogsvlag gehesen
in het want
waar wij nooit
mochten wezen de
messen blikkerden alom

gesprongen naar de
vrijheid toe gezwommen
zag een horizon
jouw wenken in het licht
maar mijn duisternis
was al te vroeg begonnen