inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 22.758):

De val van de Uil

Weer zat ik hier aan het water
bij mijn eik - ver van de stad
vol van vragen over leven
hoe het Goede na te streven
maar ik kon geen antwoord geven
want ik wist niet hoe of wat

Dus ik vroeg het aan de uil
die op een eikentakje zat

En hij gaf me toen een antwoord
dat ik nimmer meer vergat

Als je weten wil - mijn beste
hoe het Goede wordt geleefd
neem dan op jouw kommerdagen
als jij antwoord hier komt vragen
ook iets mee voor mijn behagen
dat ook iets van waarde heeft

Een vers muisje - zei hij zacht
waar zo de aarde nog aan kleeft

Want het Goede - sprak hij later
krijg je pas nadat je geeft

Toen ik terugliep naar het water
en eens omkeek naar de eik
overdacht ik nog zijn woorden
in een aangeraakt verdriet

Want ik wist - hij had gelijk
hij had zo barstensvol gelijk
hij had misschien wel meer gelijk
toen hij die echo achter liet

Maar ik dacht steeds aan dat muisje
en gelukkig was ik niet...


Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com

Schrijver: jan haak, 17 oktober 2008


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 845

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
mara
Datum:
21 oktober 2008
Mooie gevoelige tekst die aan het denken zet.
Naam:
windwhisper
Datum:
18 oktober 2008
Heel bijzonder dit schrijven, ik las het graag.
Naam:
Gerhard Burgers
Datum:
17 oktober 2008
Email:
rotsplateauyahoo.com
Genoten hiervan, het neusje van de zalm. Ehhh van de uil. Knap werk met diepgang ondanks het lichte karakter. Dit noem ik diepgang, en het is knap hoe je het verwerkt in een licht, sprookjesachtig onderwerp!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)