inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 22.793):

Laatste trein

Wat gelaten stond je voor me
en ik snikte met een brok
want ik kreeg nu in de gaten
dat ik jou hier moest verlaten
toen mijn laatste trein daar wachtte
op de wijzers van de klok

en het fluitsignaal viel samen
met de eerste wintervlok

Van het raam zag ik je zwaaien
en de trein schoof met een schok
over veel te natte sporen
langs dat wat ik had verloren
zo verloren dat ik daarna
huilend aan de noodrem trok

en zo dronken we die avond
bij jouw thuis toch nog een slok


Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com

Schrijver: jan haak, 19 oktober 2008


Geplaatst in de categorie: humor

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 959

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
20 oktober 2008
Email:
kerima.ellouisehotmail.com
Heerlijk ritme. Ik vermoed dat toen elke sneeuwvlok glimlachte om de dramatiek van het 'Glühen'.
Naam:
windwhisper
Datum:
20 oktober 2008
Een noodstop met heerlijke gevolgen.
Naam:
elze
Datum:
19 oktober 2008
Email:
e_r_schollemahotmail.com
Uitstekend lopend gedicht, ik zou bijna zeggen als een trein.

Laifs elze

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)