schilfers vol eerbied
onbewust
schilfer ik tijdwijzers uit jouw woorden
vergeet het tikken
en alles wat ik ooit heb geleerd
over de nacht
seconden
worden kleine openingen waarin geluid kringelt
samen met het zachte neuriën in de Najaarslaan
dat, in gebed, nooit zal ophouden
omdat jij, vastgemaakt aan het bloemenwit, ziet
dat zijn liefde
die je in jouw handen draagt
het begin is van het eindeloos zijn
opgedragen aan H.J.
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 4 november 2008
Geplaatst in de categorie: psychologie
Een rijkdom om te hebben.
Mooie ode Kerima
Ik heb zijn bundeltje al meerdere malen gelezen, en het blijft me boeien steeds opnieuw.