Netgedichten

netgedicht (nr. 23.134):

Alleen de dood is koud

Wat herleeft is verzonken
in de binnenzak van mijn jas
ongrijpbaar voor de vingers
pluist de voering zich in scheuren

Mocht de dood van lange akkers
zich in luxe baden en is het sterven
getekend bij ’t geboorterecht laat mij
dan gaan in die oude jas

Wat blijft is verstoken
van zonden en slechts de dragers
zijn verhuld in stille momenten
van een eerbiedig geduld

Schrijver: elze, 12 november 2008

e_r_schollema

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

dood

doemdenken

3.0 met 10 stemmen

438

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Roland Hainje
Datum:: 14 november 2008
Email:: r.hainjegmail.com; Compliment dichter.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 14 november 2008
Email:: kerima.ellouisehotmail.com; Waar het warme hart in deze oude jas het leven verhaalt, ook al pluist de voering, de innerlijke rijkdom beweegt mee. Knap gedicht.

Naam:: Henk Knibbeler
Datum:: 13 november 2008
Email:: henkknibbeler1949yahoo.com; hoe koud kan de dood zijn, hoe fraai heb je dit opgeschreven!

Geef je reactie op deze inzending: