inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 23.199):

niet alles groeit

ik maak de nacht wakker
omdat ik de boom
van blad tot
karton
niet krijg gedicht

hij braakt bergen uit
en kinderen zonder glimlach

een moeder met gebrek aan geluid
en ongekuste lippen
afwezig
van elkaar en mij

hoe anders kan ik
schrijven
dat de betekenis van haar borsten
mij uit mijn slaap houdt

wanneer ik mijn doorschijnend kleed
laat vallen op het ongewilde zaad van de dood
en koele vingers

zoveel trager


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 17 november 2008


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 564

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
LadyLove
Datum:
20 november 2008
Email:
ladylove40gmail.com
Dat is het mooi. Dat ieder er het zijne in leest maakt het nog mooier. Beeldschoon.
Naam:
Hazen
Datum:
18 november 2008
Om letters in 't traag plukken naar schoonheid te ademen - inner en 't gedicht.
Naam:
George
Datum:
18 november 2008
Zeker, het is droef...
maar vooral onbegrijpelijk, althans deze lezer kan het net niet vatten. Steeds als ik denk, zou de dichter dit of dat bedoelen dan glipt elke duiding weg door mijn misschien wel te snelle vingers. Word ik beet genomen of ben ik gewoon een beetje dom? Of mag de lezer de bedoeling zelf invullen?
Naam:
windwhisper
Datum:
17 november 2008
Het intense droeve in het schrijven schildert een sfeer vol emotie in mijn hart, het is zo mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)