Netgedichten

netgedicht (nr. 23.220):

Mauthausen!

Een mooie klim naar boven
wandeling met fraai uitzicht.
Die vrije wijde wereld!
Dan ga ik binnen, word stil,
op deze berg van diepe duisternis
sla ik mijn ogen op.
Hier stonden beesten, die mensen
als dieren behandelden.
Een waanzinnig moordsysteem
werkte als een langzaam gif.
Ik wil hier nooit meer naar toe zei ze
wilt u met me mee lopen,
ik kom er echt niet uit!
Verstomd was onze mond.
verlamd en sprakeloos.
Omringd door hoge muren
We zagen niet alleen
maar voelden, heel intens.
veel erger dan zien.
Samen zijn we de poort uit gegaan.
Gruwelijk grijs beton, net als toen.
In stilte daalden we de berg af
met opstand in ons hart.