inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 23.248):

Woordeloos

Muren die hemelhoog marcheren
Onbereikbaar voor mijn ladder
Toch maak ik sprongen
Maar val steeds dieper terug
Wanneer zal ik het leren

Spouwankers dringen door de voegen
Ik lees de jaren in het roest
De gebakken stenen door de tijd verteerd
Begreep ik maar hoe het moest

Het kozijn evenaart mijn houding
Gebogen en weerbarstig
Woordeloos staar ik naar het cement
De bodem de voeten van het kind

Schrijver: elze, 20 november 2008


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 817

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)