Netgedichten

netgedicht (nr. 23.370):

sneeuwdrager

winter rouwde
om het kind dat altijd
schreeuwde

’s nachts
wanneer het gezichten
tekende

tot zichtbaar en tussen meer dan
lijnen op papier

winter kwam ook steeds vaker in verhaaltjes
waar armen en benen kwijt
raakten

en god, ver weg van
de koude aarde

alsof monsters gedurig wisselden
en de manen bevruchtten
met de dood

om niet meer bang te moeten zijn
van het leven

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 28 november 2008

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

sneeuwdrager

4.0 met 13 stemmen

226

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly
Datum:: 3 december 2008; Een blijvende bijzonderheid jouw woorden.

Naam:: Hazen
Datum:: 2 december 2008
Email:: vickyhazenhotmail.com; Bomen droegen 't geluid van opengespleten manen in nachtsneeuw; jij graaft 't mooiste naar omhoog.

Naam:: Hanny
Datum:: 29 november 2008
Email:: jthm.vanalphenquicknet.nl; Deze sneeuwdrager mag wel van staal zijn om het gewicht van de woorden te kunnen torsen.
Prachtig!

Naam:: elze
Datum:: 28 november 2008
Email:: e_r_schollemahotmail.com; Sneeuwdrager, een schitterend woord.

Naam:: Henk Knibbeler
Datum:: 28 november 2008
Email:: henkknibbeler1949yahoo.com; Heel mooi en fragiel geschreven Kerima, temeer omdat je het leven zo centraal stelt, graag gelezen!

Naam:: Rudolf
Datum:: 28 november 2008; Een donker en koud, maar fraai winterdicht.

Geef je reactie op deze inzending: