triest
Op retraite in Sint Nicolaasga
was het al niet stil
genoeg thuis
brak ergens diep de sluis
Onstuimig stroomden mijn woorden
onomkeerbaar op internet
velen die zich met gram stoorden
Ze wijzen me vol woede
en ergernis af met etiket
deugt niet die zal bloeden
zodat ik ook daar nu alleen sta
Niemand geeft thuis
nemen ze op ik krijg ruis
niemand in heel Friesland
die me wil kennen
voor bijstand
Oh oh hoe eenzaam en kil
is het alleen hier in Sint Nicolaasga
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid