dromenkind
laat mijn woorden
dan bij maanlicht van sneeuw
zijn
een siddering, een beetje wonder
zoals zilverglans, mild
in bomen
het onbekende
dat zich over het leven buigt;
een vinden of ontwaken
in trillend teder
en in dromen
wij samen
in witte kruinen
de engelenvleugels tegemoet
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 25 december 2008
hotmail.comGeplaatst in de categorie: kerstmis
dromenkind 3.0 met 27 stemmen 
1.853
1.853
Geef je reactie op deze inzending: