Ik verscheep mijn hart
Ik verscheep mijn hart
vaar met mast en zeil
door woeste zeeën
ik ben een banneling
in deze gerezen tijd
doorklieft verga ik vol
van pijn en zielendorst;
het anker is verroest tot
aan de jaren waar boeg en
steven mij de wind
en knopen geven
maar het varen
herbergt geen doel
waar het roer zich
ook naar went;
het liefst althans
in woorden tot mijn spijt
is het mijn beeld dat telkens
door het water glijdt
Geplaatst in de categorie: emoties
en genoten van je gedicht :)