Kosmosgedicht (nr. 2)
Zwart is een gezonde kracht
verbindt sterren tot beelden
hecht de wonden van de tijd
verenigt leven met de dood.
Kraakhelder vriest de hemel
groeit blauw licht tot heelal
verdampen stelsels in wervels
smelten ijsblokjes in mijn glas.
Er blijft zoveel diep duister;
door de eeuwen heen roesten
hooggespannen verwachtingen
en verbrandt ieder vast geloof.
Ik sla om alles warme gedachten
smeek de liefde te verzoenen
wat uitgeput in strijd om macht
verpletterd wordt door leegte.
Zie ook: http://notnajja.bravehost.com
Schrijver: Anton van Amerongen, 26 december 2008
Geplaatst in de categorie: heelal