blauwgrijs geluid
is het dat
wat ik hoor
de honger in mij
om je aan te
raken
of is het nog de onschuld
van september
wanneer bomen spelen
met de lichte geur
van regen
en niet vermoeden
dat de winter hun kleren
zal optillen en dan weer loslaten
stormscheurend in de navel
onbedekt
onder de grijze regenboog
van mijn handen en jouw buik
die ik wil strelen en warm houden
tot de wind stilvalt in onze laatste
woorden
ondenkbaar in een nacht
vol poëzie
is het dát
wat ik hoor
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 18 januari 2009
Geplaatst in de categorie: liefde
lichte druppels met mijn ogen speelt. Prachtig!
lijkt. Genoten van dit gedicht.