liedje van vergangen

Kijkend in dat diepe gat
van vaag verleden waar
ware liefde ooit beschreven stond,
dreven zwarte wolken
zacht voorbij de wanhoop
dat het nooit zijn weerwoord vond.
Daden, immer onomkeerbaar
leden schipbreuk, kwamen om
in die poel van loze woorden
ondergraven door gevoel.

Zachter tijden kwamen over
het totaal verwoeste land
maar slechts onkruid
woedde welig waar
het goede zaad verbrand
in de vuurzee en de vlammen
van het nooit gedoofde lied
weggewist maar nooit verdwenen
met de tijd toch wonden liet.

Biografie van deze schrijver

lamentatie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 20 stemmen 274