tafelhoogte
wat zal blijven
is de diepte wanneer het avondlicht
zich verzamelt in opengesneden gedichten
want daar zal ik slapen
in naakte kleuren, dichter bij het raam
en de vrouw die ik ben
misschien stuur ik wel een ansichtkaart
als ik weer verder moet
of te lang aarzel
aan het tafelblad waarop de lucht
drijft
en schaduwen
laat sluipen naar het plafond
met een te zware stem
misschien blijf jij wel
transparant
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 7 februari 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie
Prachtig schrijven!