Netgedichten

netgedicht (nr. 24.564):

Zusters van Liefde

Ze verscheen voorbij de dauwval
met het licht dat werd geboren
in betoverende woorden
die geen mens ooit had verstaan
toen hier de dag -zacht als een vondeling
werd neergelegd in gloren
en in armen van de liefde
die haar wiegden van de maan

Het was te vroeg -te vroeg voor woorden
die geen mens hier ooit zou horen
zelfs de haan hoog op de toren
liet het stilletjes vergaan
Alleen de Zusters van de Liefde
bleken meer dan uitverkoren
want zij waren voor hun heiland uit
iets eerder opgestaan

Alleen de Zusters van de Liefde
wisten meer van haar bestaan