inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.603):

Heeft zich ontbloot

ik kan de handen
niet grijpen van de
spoken die langs me drijven

op klaarlichte dag
zie ik hun lach in
het witst van gezicht

geen zon kan meer
hun ogen doven zij brengen
vergeten angsten in mij boven

ik wil ze vatten
voordat hun tentakels
mijn levenskrachten jatten

een koude hand heeft
zich ontbloot en werpt de
handschoen maar ik wil niet dood


Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 24 februari 2009


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 350

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)