inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.618):

weggegleden

de maan vermoeit
verlaten
elke stap die schreeuwt
om dichtgeknepen ogen

alsof ik er niet ben; de uren met jou
zo vreemd de kus met tussenpozen

jij kijkt op, neer
mijn woorden en stenigt het geluid
van uitgeteerde stilte

de steeds herhaalde vrees
tussen waarheid en waan

en alles wat ik daarbuiten
nog ken

de vogels zwijgen
en jij vraagt je af
waarom

ook het grote





------------------------------
foto: beeldentuin Dehullu 2008
kunstenares: Christine Dewerny


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 25 februari 2009


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 545

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:
Gerhard Burgers
Datum:
10 maart 2009
Email:
rotsplateauyahoo.com
een gedicht waarin ik kan wegdromen in jouw zieleroersels, erg, erg goed.
Naam:
Hanny
Datum:
26 februari 2009
Email:
hanny.vanalphenquicknet.nl
Tussen waarheid en waan glijdt poëzie Kerima,
jouw poëzie!
Naam:
Edwin van Rossen
Datum:
25 februari 2009
Met open mond genoten van je beeldenstorm.
Naam:
jan haak
Datum:
25 februari 2009
Email:
janhaakzonnet.nl
Tussen waarheid en waan is het toch mooi te bestaan...
Zo ook weer in jouw 'weggegleden'
Naam:
Quicksilver
Datum:
25 februari 2009
Email:
dvdvthhotmail.com
In-een-adem-uit- boeiend gedicht!
Naam:
hebus
Datum:
25 februari 2009
Email:
wietewuitenskynet.be
dit is er weer een uit de lange reeks van schriftzwevingen vol adem, eindeloos in hun beelden.
Naam:
annabel
Datum:
25 februari 2009
Email:
justformeplanet.nl
Het grote zwijgen, dat toch steeds weer doorbroken lijkt te worden, tegen weten in...
Graag gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)