weggegleden
de maan vermoeit
verlaten
elke stap die schreeuwt
om dichtgeknepen ogen
alsof ik er niet ben; de uren met jou
zo vreemd de kus met tussenpozen
jij kijkt op, neer
mijn woorden en stenigt het geluid
van uitgeteerde stilte
de steeds herhaalde vrees
tussen waarheid en waan
en alles wat ik daarbuiten
nog ken
de vogels zwijgen
en jij vraagt je af
waarom
ook het grote
------------------------------
foto: beeldentuin Dehullu 2008
kunstenares: Christine Dewerny
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 25 februari 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie
jouw poëzie!
Zo ook weer in jouw 'weggegleden'
Graag gelezen.