Netgedichten

netgedicht (nr. 24.767):

Zo mooi zij

Zo bijzonder is zij niet
althans volgens haar
maar als ik haar beschrijf
in een winter te Heverlee
schudt zij de rood geverfde haren uit
rinkelt met ringen om haar middelvingers

De borsten in haar trui ajour
zich voortzetten zonder genade
door het spleetje van haar kin

Zij leest het nieuws voor
van de morgen in de ochtendkranten
zeeft daar de overlijdensadvertenties uit
Samen op weg naar het grote niets
uiteenvallend tot atomen
inderdaad maken wij het onderscheid
stipjes licht in duisterheid