inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.936):

het verzenkind

I.



het lijkt nog nacht
wanneer mijn woorden zich gaan
vertragen
om in het bekende te gaan slapen

want zij weten het, de woorden weten het
van elkaar, zij weten

dat binnen in dit gedicht
een kind smeekt om de dood
om god, om de dood, om god
om

nacht na nacht te mogen
sterven

in de stilte
van een stomme hoek

uitgebraakt zonder landschap
loodlucht
en leegbloedende
spiegels



(drieluik)


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 16 maart 2009


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 504

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

Naam:
Gerardo
Datum:
22 maart 2009
Wat mooi, maar krijg het er koud van.
Naam:
fp. tuinder
Datum:
18 maart 2009
Hemel, wat mooi.
Naam:
jan haak
Datum:
16 maart 2009
Email:
janhaakzonnet.nl
Je zet het beeld zo snijdend mooi hier neer dat je bijna getuige bent van iets onheilspellends...
Naam:
windwhisper
Datum:
16 maart 2009
Email:
schorpioen49ziggo.nl
heel bijzonder mooi Kerima Ellouise
Naam:
hebus
Datum:
16 maart 2009
Email:
wietewuitenskynet.be
heb juist een vriendin verloren in een pijnlijk einde, en dit gedicht leunt sterk aan bij haar reis nu.
Naam:
Quicksilver
Datum:
16 maart 2009
Email:
dvdvthhotmail.com
Jouw woorden gaan verder dan oren, het raakt je hart! Zo ontroerend schrijven...
Naam:
jac van sweijnbergen
Datum:
16 maart 2009
Veelbelovend.
Naam:
Manuel Van den Fonteyne
Datum:
16 maart 2009
Email:
drebddronefishmsn.com
Zeer mooi is dat. Het woord tussen God en de dood en dan die stomme hoek. Knap!
Naam:
Pama
Datum:
16 maart 2009
Email:
pebmartenshome.nl
Ik hoop dat "jouw geesteskind" nog veel verzen zal maken.
Naam:
verhavert martine
Datum:
16 maart 2009
Email:
mverhaverthotmail.com
Zo stilmakend mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)