Netgedichten

netgedicht (nr. 24.971):

het verzenkind (II)

het lijkt nog nacht
en het kind weet: ze gaan weer
komen

de woorden
en de schaduwwachters
die door de deur naar binnen sluipen

een onherstelbare droom vullen
met vermommingen en beeld na
beeld

leugen na eeuwigheid
na leugen
luid

eeuwig

in een te klein kasteel
van witte lakens, wollen beesten

en onderaardse, dichtgestopte
monden

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 18 maart 2009

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

het verzenkind (II)

4.0 met 20 stemmen

347

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:: Hanny
Datum:: 19 maart 2009
Email:: hanny.vanalphenquicknet.nl; Dit verzenkind II is voelbare poëzie van bijzondere klasse. Chapeau!

Naam:: Quicksilver
Datum:: 19 maart 2009
Email:: dvdvthhotmail.com; Ontroerend verzenkind, die ik graag handen vol warmte zou willen toestoppen! Het voelt zo onmachtig, indrukwekkend mooi geschreven

Naam:: jac van sweijnbergen
Datum:: 19 maart 2009; Groots.

Naam:: Hilly
Datum:: 19 maart 2009; In een prachtige bewoording geschreven

Naam:: annabel
Datum:: 18 maart 2009
Email:: justformeplanet.nl; Langzaam wordt het thema duidelijk, Kerima Ellouise.

Naam:: Manuel Van den Fonteyne
Datum:: 18 maart 2009
Email:: drebddronefishmsn.com; Mooi, hoe je woord na woord een eeuwigheid dicht.

Naam:: windwhisper
Datum:: 18 maart 2009
Email:: schorpioen49ziggo.nl; De woorden met de strekking ervan doen me slikken. Ik denk eenzaam kind vol verzen, indrukmakend mooi.

Geef je reactie op deze inzending: