Netgedichten

netgedicht (nr. 25.060):

Dansend jaargetijde

je streelde 't zonlicht
dat kuste lief je wang
verleidde je zo de lente
dat duurde niet te lang

bloemen gingen blozen
bomen spontaan in knop
je danste en vierde
jouw schoonheid daar ten top

je omarmde de zomer
wat bruinde zij jou
verlangend naar de herfst
kwam zij toch al gauw

daarna volgde de winter
ijskoud streek ze neer
betoverend het landschap
wat zo deed smaken naar meer

nu is het lente wederom
vliegt de hagel om je oren
genietend van gele narcissen
straalt de natuur als herboren

*