Persona non grata

(voor Cesare Pavese)
De goocheldoos was leeg,triest
hoe je uiteindelijk de leemte
weervond,die je als kind
moest ondergaan. De afwijzingen
in een verbitterd klimaat.
De ogen die dood verspreidden,
maskers van zelfontkenning,
tot de slopende energieverspilling
van vermommingsdrang afstierf.
Opnieuw beginnen? de betekenis
van woorden was gedoofd. Er was
geen houvast tegen zielsverlies.
Beelden van eenzame tochten door
de natuur,resten uit zijn onbewuste
doemden op,nu als vlammen voor
het kruitvat in zijn lichaam,
want het was tenslotte toch
een dodend isolement. Slapend
vond hij de grafheuvel,zoals
hij schreef,uit reactie.

Persona non grata Pavese Cesare

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 85