Jouw onbesponnen web
Ik heb me geëvenaard
naar jouw paradijs, mijn woorden
gevlochten naar jouw
zinnen, je beeltenis
vereeuwigd op het vlakke water, je hand
gerijmd onder mijn dichterswoorden
noch mijn stortvloed die ons
deed waden door het onverkorte koren
beitelde jouw besef terug in de volkomenheid
van trouw, neen jij stierf mijn dood
alvorens mijn adem stokte
nu woel ik door jouw onbesponnen web
en waan me het licht in je ogen, vleugel
met je mee - onzichtbaar aan je flank
Geplaatst in de categorie: liefde