Netgedichten

netgedicht (nr. 25.891):

In krijt verkleurt de kop

de straat verloopt
langs gevels en in stoep
kaatst voetstappen om
spoorloos anoniem te blijven

breuken potten knikkers op
in krijt verkleurt de kop
in tekening heel nonchalant
op het trottoir gedropt

bomen werken zoetjesaan
de tegels uit de stoep
je struikelt als je ze niet ziet
of trapt in hondenpoep

blikken dromen aan de kant
gepoetst in stille uren
kinderen op de achterbank
het stiekem gluren van de buren

de straat verloopt
van deftig tot de goot
ondanks het eindeloze gaan
wordt zij nooit een echte laan