In de schaduw van de ziel
Geest van de mens, als sociaal
wezen, is deel van ‘n collectief
z’n clan vormt mede zijn aard
beperkt de individuele vrijheid
als elk mens heeft ook Jozef
zijn verborgen donkere kanten
Hij is heel aardig, zegt de buurt
Miljard jaar strijd op leven en dood
binnen wrede natuurlijke selectie
creëert niet de mens uit sprookjes
waarin men overlevingsdrift als
woede en lust ziet als ‘t kwaad
Hij is heel aardig, zegt de buurt
Jozef in ‘n groezelige witte jas
transplanteert een apenhoofd op
onthoofde lijf van ‘n andere aap
‘hij knippert met z’n ogen en
beweegt z’n mond’, roept hij
ik raak die herinnering niet kwijt
Hij is heel aardig, zegt de buurt
Die dag sterven er honderd man
een gemiddelde dag in het kamp
‘nee, geen nieuws’, zegt Jozef
tegen z’n vrouw, ‘wat eten we?’
de arts werkt in naam van god
wetenschap en volk en vaderland
Hij is heel aardig, zegt de buurt
Inzender: Janneke Koster Baas, 16 mei 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie