Overwinnaar

(voor Andre Gide)

Hij droeg een paarse cape en verder niets,
met in zijn rechterhand een gouden wandelstok,
zijn rode ogen keken naar de donkere mannen,
die roeiden met al hun krachten. Hij genoot
van hun glimmende lichamen en eindelijk
was de herinnering aan zijn geschriften verdwenen.
Hij keek naar de Kongo als naar een beminde
in de late avond, zijn linkerhand gleed door
het water en hij verfriste zijn gelaat. Ze
waren op weg naar de god Phales en ze
zouden nooit weerom keren, Afrika lachte
hem toe als de baarmoeder van de aarde.
Hij volgde nu de door God geschreven lijnen
van de rivier, kalm als zijn eigen ogen.
Ademen in de wereld die je zag en alleen
dat, alsmaar verder, waar het leven
onmerkbaar overging in de dood. De roeiers
werden opeens handlangers van Charon. Vele
hermelijnen schoten door het groen. De
krokodillen zongen een requiem, terwijl
de geestenwereld neerboog, in diepe achting
voor de thuiskomst van een grote tovenaar,
die al zijn kunsten opgaf in ruil voor het
hogere niets. En Abraxas werd Een met hem.

Overwinnaar Gide Andre

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 1.015