De herfst bedekt hun kale lijven
De ramen spatten eenzaamheid
spiegelen de dood als vanzelfsprekend
en zaaien vergif over het ongewenste groen
zodat het leven de kans krijgt
om weer als maagd
te worden herkend
maar niet wanneer kleuters
hun verleden boetseren
in een ongewenste infrastructuur
zodat hun jonge leven te vroeg
zal worden gerijpt
tot het moment dat de herfst
hun kale lijven bedekt
met het volwassen zijn
leeft het kind tot aan de dood
Geplaatst in de categorie: wereld