Chaos om te overleven
het echte
was te rauw
te weinig mensen
en ik vrouw
je moest
een sprookje blijven
een verre lach
de dag voorbij
ik had mijn angst
jij de sterke handen
je mocht niet branden
aan de pijn in mij
dromen barsten
uit mijn hoofd
de vaagheid van
gebroken wezens
ik chaos
om te overleven
mijn oude wereld is kapot
het goud is weggebleven
Geplaatst in de categorie: liefde