Onbekende bestemming
Ik vraag mij al zo lang af
wat de zin is van het bestaan
dat m’n onderbewuste, moe
van verwerken van het denken,
antwoordt in heldere dromen:
Ik reis in een eindeloze trein
buiten is het aarde donker
reizigers kijken verwonderd
als ik naar hun reisdoel vraag
ze begrijpen mij niet -
geboren en getogen in de trein
weten ze niet dat hun wereld
een voortsnellend voertuig is
hun sprong naar de werkelijkheid
is te groot en daarom zwijg ik -
na ‘n tocht door honderd wagons
ontmoet ik de oude grijze man
oud als de tijd volgens bewoners
de man zegt dat wij toe zijn
aan vragen, niet aan antwoorden -
door de impact, de verwondering
op gezichten van de treinmensen
begrijp ik en heb er vrede mee
dat wij nog niet kunnen bevatten
wat er gaande is in de schepping.
Inzender: Janneke Koster Baas, 11 juni 2009
Geplaatst in de categorie: filosofie