Netgedichten

netgedicht (nr. 26.464):

Danste zonder schoenen

zag je in het park staan
je voerde eendjes in de vijver
keek je heel verlegen aan
je blik werd alsmaar grijzer

ik groette je
je ogen lichtten op
zag een glimlach op je lippen
je tracteerde me op drop

een ontmoeting als zovelen
met dit verschil het afscheid
deed me pijn ik miste je meteen
de wereld kon me niets meer schelen

de zon scheen bloemen
en hun geuren raakten jou
ik danste zonder schoenen
haalde alles uit de vouw

pakte zonnestralen
wilde ook de maan gaan halen
greep de sterren aan hun staart
voor jou mijn lief jij was het waard