inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 26.592):

Braken mijn vleugels

ze braken mijn vleugels
vertraagden mijn vlucht
zijn jaloers op mijn kleuren
moet ik uit de lucht

mag ik niet meer vliegen
of alleen in het dal
geen helling thermieken
wordt het net nu mijn val

we vlogen ooit vrij
en dolden de zon
vergaten de bloemen
jij speelde met mij

vleugels die tipten
in fladderend gaan
ogen die blikten
in een zorgloos bestaan

we rustten wat vaker
spraken in geur
de nectar bracht liefde
en later zijn kater

de bloem is verdord
mijn vleugels zijn grauw
de vlucht is te kort
om te vliegen naar jou

Schrijver: wil melker, 21 juni 2009


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 248

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
windwhisper
Datum:
21 juni 2009
Email:
schorpioen49ziggo.nl
de emotie in deze woorden gelegd....subliem dichter

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)