roerloos wacht de schaamte
net toen het licht
een lichaam kreeg, mij streelde
barstte het kind terug in de muur
en tekende marmeren pijnbomen, als herhaling
van losgehaakte dromen
ik zal je blijven zoeken
zei het licht
met bloemen en tederheid
in ieder verlangend hart, in iedere vrouw
die jou met druppels bloed ontvangt
waar schaduwen bewegen
weer dichter tot de dood
en stilte verglijdt
naar de waanzin van liefde of in ieder woord, gelogen
door ontmoeting
ik zal
in wat zo diep geleden heeft
je blijven zoeken, met donker of bleek geluid
- geef je over, mijn kind,
je bent onmisbaar voor het leven -
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 3 juli 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie