inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 26.765):

roerloos wacht de schaamte

net toen het licht
een lichaam kreeg, mij streelde

barstte het kind terug in de muur
en tekende marmeren pijnbomen, als herhaling
van losgehaakte dromen

ik zal je blijven zoeken
zei het licht

met bloemen en tederheid
in ieder verlangend hart, in iedere vrouw
die jou met druppels bloed ontvangt

waar schaduwen bewegen
weer dichter tot de dood

en stilte verglijdt
naar de waanzin van liefde of in ieder woord, gelogen
door ontmoeting

ik zal
in wat zo diep geleden heeft
je blijven zoeken, met donker of bleek geluid

- geef je over, mijn kind,
je bent onmisbaar voor het leven -


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 3 juli 2009


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 307

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Hanny
Datum:
3 juli 2009
Email:
hanny.vanalphenquicknet.nl
Dit beneemt mij de adem wanneer het kind pijnbomen tekent...beklemmend maar van een bijzondere schoonheid deze poëzie.
Naam:
jan haak
Datum:
3 juli 2009
Email:
janhaakzonnet.nl
Fraaie intense, lichte en donkere roerselen...
Naam:
annabel
Datum:
3 juli 2009
Email:
justformeplanet.nl
En steeds is daar het licht en het kind dat zich vrij moet worstelen. Heel indringend!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)