Nevel over de hei

Na duister in het prille ochtendgloren
als stilte van de nacht nog hoorbaar klinkt
schuchter in naaldhout de eerste vogel zingt
geen menselijke verstoring is te horen

vormt zich als sluier de nevel over ’t veld
stil verhullend wat zich afspeelt op de heide
als verhelderend licht het zicht verspreidde
en ieder door het schouwspel staat versteld

als droom ziet men een roedel herten zweven
over lage nevels met hun machtige gewei,
ziet men de ruggen van de wilde zwijnen,

net één tapijt met fijne draad geweven
slechts hier en daar ontwaard men reeds de hei
wat gaat verloren als dit zou verdwijnen?

's morgens verrassend schoonheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 116