Netgedichten

netgedicht (nr. 27.003):

God verwart mijn zekerheden

In het wit van palingslijm
lees ik de laatste sacramenten en
bewierook de lege flessen met de geur
van smegma en oude etensresten

God, lijkt dan de enige etaleur te wezen

laat maar, ik vind mijn nagels te kort, zo kort
dat wanneer god me ziet bidden me niet
eens zal herkennen

zonder prik zegt mijn vrouw
terwijl ze de sinas uit de koelkast plukt

ik weet het zeg ik, heb vannacht
met mijn zure speeksel uit de fles gedronken

maar ik mocht van haar ons bezoek
niet bedienen vanuit die fles