Zure appel
Het was een ongewone dag
waar ik een hoedje mij zou schrikken
toen ik thuiskwam van de markt
na een drukke winkeldag
en in de binnenspiegel zag
na wat gehaaste ogenblikken
hoe door zomerzon gesnoerd
een zak met appels lag te stikken
hoe een volle zak met appels
lag te broeien op die dag
en er zo vastgesnoerd en wel
zoet in een kinderzitje lag
Ik kreeg het warm en benauwd
heel erg benauwd - begon te zweten
want het was een uur geleden
dat ik wegging uit de stad
ik dacht er na - hoe dit zo kwam
wou van de kofferbak niets weten
bad tot Hem en tot de hel
die ik mezelf had verweten
was mezelf toen niet meer
in alles wat ik toen vergat
totdat ik plotseling besefte
ik heb nooit een kind gehad
Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com
Schrijver: jan haak, 18 juli 2009
Geplaatst in de categorie: humor