tussen mij en de zee
de hele nacht was ik dicht bij je
en in het bewegen van de golven
verbeeldde ik me
twee vleugels in mijn adem
onze liefde werd een vogel
sierlijk en vol witte veren
meeuw, zei ik zacht
en jij verlengde het landschap
aan de toppen van je vingers, zoals een horizon
glinsterend
geheel en al zee
met de branding waarin ik naar binnen ging
het vrouwzijn ontdekte
bij het ongedeerde licht
vrij, zei je zacht
en beschrijf onze wereld
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 28 juli 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie
Schitterend geschreven!
Tussen mij en de zee voel ik mij waarlijk thuis!