inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 27.191):

Een kouwe kermis

Jeugd gevangen in een tuigje
van prangende gevoelens,
gemend door de natuur met
leidsels uit oeroude genen,
denkt door tergend langzame
gevoelstijd eeuwig te leven.

Zinnen der jeugd opgetuigd,
uniek per individu, die tuigage
is de geest en dat zijn we zelf.

Tussen jong en bejaard wordt
de werkelijkheid geopenbaard,
midlife crisis door 'n denkende
mens die ziet dat evolutie
misleidt, tijd veel sneller gaat
dan in z'n illusoire jeugd.

Voortplanting voltooid, laat de
natuur ons vallen, m’n vrienden
vervagen en weemoed m’n lot.

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster Baas, 28 juli 2009


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 159

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)