Een kouwe kermis
Jeugd gevangen in een tuigje
van prangende gevoelens,
gemend door de natuur met
leidsels uit oeroude genen,
denkt door tergend langzame
gevoelstijd eeuwig te leven.
Zinnen der jeugd opgetuigd,
uniek per individu, die tuigage
is de geest en dat zijn we zelf.
Tussen jong en bejaard wordt
de werkelijkheid geopenbaard,
midlife crisis door 'n denkende
mens die ziet dat evolutie
misleidt, tijd veel sneller gaat
dan in z'n illusoire jeugd.
Voortplanting voltooid, laat de
natuur ons vallen, m’n vrienden
vervagen en weemoed m’n lot.
Inzender: Janneke Koster Baas, 28 juli 2009
Geplaatst in de categorie: filosofie