Laatste herinneraar
ze komen op D-day bij elkaar
veteranen van de invasie
in ‘t dorpshotel bij de graven
in gehaat geliefd Normandie
al zoveel jaren
in z’n stoel op het terras
verzonken in herinneringen
zit John voor ‘t eerst alleen
vroeger was ‘t hotel te klein
hij ziet de tijd verstrijken
op de grote ‘zonnewijzer’
waar schaduwen van de toren
over witte kruisen strijken
hier liggen zijn maten
herinneringen sterven niet
wroeten zich naar boven
elke dag als hij gaat slapen
John’s invasie duurt voort
nergens vindt hij rust
hier is hij weerbaarder
de pijn beter te verdragen
bij kruis y zakte hij in elkaar
geen dood, doder, doodst
zijn de doden even oud
hij heeft z'n maten ingehaald
Inzender: Janneke Koster Baas, 29 juli 2009
Geplaatst in de categorie: oorlog