Netgedichten

netgedicht (nr. 27.262):

Ik zwijg in belofte

Laat me zwijgen wanneer ik
mag spreken van schijn en bedrog
en haak mijn wiel aan het einde
van jouw stem

alwaar ik mag wezen
zonder jou aan te raken terwijl
ik weet dat liefde ons zoet zal smaken
in hebbigheden waar ’t geluk

onze voorspoed zal ontbinden

want voor elkander geschapen
maakt van de morgen nog geen nieuwe dag

doch ik weet mijn leven te dragen
zonder dat mijn geschrift in jouw
hand geëtst de tijd zal beamen