inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 27.298):

Vermoord

( voor Johan Ram, vriend van Louis Couperus )

In de schaduw van de meester wachtte je
tot de les was afgelopen, zodat je wandelen
kon met hem, op geheime plekken in de bossen,
nabij Den Haag en in de warmte van Italië.
Elkaar omarmend als man en vrouw, voorzichtig
kuste je zijn natte mond en met de hand streelde
je zijn zachte buik, waarna je verder ging, niet
onverwachts. En Louis was een grote schrijver, dat
hij daarnaast nog een leven had is verbazingwekkend,
hij groeide alsmaar verder van je af. Begrijpelijk
dat hij zijn vrouw niet losliet, in een tijd,
kleinburgerlijk en afgezaagd, hij gaf zich over
aan de huwelijkstrance, wat bleek een doodvonnis
voor jou. Momenten kreeg je, dagen soms, maar
niet genoeg voor jou, al teerde hij er jaren op,
jouw hart verspatte onder de betonwals van een
medogenloze tijd. Ze hebben hem op een voetstuk
geplaatst, zelfs jaren nadien en jij, zonder
verfraaide sporen heb je de trein naar de
eeuwigheid genomen, met een gebroken trots.

Schrijver: Joanan Rutgers, 3 augustus 2009


Geplaatst in de categorie: mannen

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 783

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Mandy1985
Datum:
6 augustus 2009
Wat zal ik hier eens van zeggen? De tekst spreekt me erg aan, maar het blokgehalte schrikt wel erg af bij het lezen. Ga (toch) zo door!
Naam:
jan haak
Datum:
3 augustus 2009
Email:
janhaakzonnet.nl
Heel mooi en ontroerend...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)