inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 27.411):

Verborgen angsten

Mijn hart slaat als een schip in nood
en ankerloos op drift geraakt
schuwt mijn dood die ter lande
werd geplecht toen ’t zwijgen
me verried en boze tongen
het lichaam wilden vierendelen

doch slechts in daad want
het gericht die mij van ’t leven
wou onthechten sprak geen vonnis
over mij als parvenu die het sterven
aanbad met orgieën en iconen

maar nu het vroeger mij bereikt
striemt de wind grote gaten
in mijn vluchtende zeilen

en heeft het bederf vat op
heel mijn wezen

Schrijver: elze, 9 augustus 2009


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 350

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
jan haak
Datum:
9 augustus 2009
Email:
janhaakzonnet.nl
Zeer mooi Elze, zoals je hier de vergankelijkheid in ommezien verbeeldt....
Naam:
annabel
Datum:
9 augustus 2009
Email:
justformeplanet.nl
Indringend, Elze, maar mooi!
Naam:
Verhavert Martine
Datum:
9 augustus 2009
Email:
mverhaverthotmail.com
Waar emoties van leven ronddobberen,
prachtig.
Naam:
julius dreyfsandt
Datum:
9 augustus 2009
Prachtig.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)