Verzet

Water dat in nevelen
Onzichtbaar is.
Vannacht is alles al gehoord:
Draai je om, verzet je tegen het vervagen.

Zoek antwoorden bij vragen.
Vragen ook bij antwoorden.

Een mens is niet verstrooid
Omdat hij verandert vlees noch vis.

Vannacht zal slapen zoek zijn.
Vannacht de ogen open dus.
Zonder springtouw,
Zonder nagels,
Maar staande stopt toch ook de bus?

Herinnering aan zoenen
En krassen in de muren.

Stop.
Draai om.
Verzet je tegen het vervagen.

Broertje, zusje. Vader, moeder?
Voetstappen; ze leiden weg.
Dan een staf of stok
Van de heilige herder
Die ooit verzekerde:
“Alles komt goed.”

Zo heilig ook zijn leugens.

Haal je neus niet op voor deze dish.
Je hebt er gisteren nog van gesnoept.
Ook toen heb je al begrepen
Dat het bitter zuur als zoet
Zelfs de huisman nog bevreemdde.

Kom, kom.
Vier de leegte,
Voor je haar verdriet
En dans met liefdes
Die je al verliet.
Het is een tango op het graf
Van alles wat ooit is geweest.
Een tapdans op de kist
Van liefde plots verweesd.

Zo blijft de liefde vaderloos,
Moederloos,
Moedeloos verloren.

Of stop.
Draai je om
En verzet je tegen het vervagen.

Biografie van deze schrijver

verlangen vervagen verzet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 16 stemmen 593