inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 27.707):

Taalverarming

arme oude woorden
ze gaan verloren
we laten ze liggen
als vuil in de goot

hun schat is zo groot
in tonen en klanken
verbinden het hart
met wat vroeger bood

rest steeds meer leegte
van zielloze dingen
mechanische frasen
een levenloos zingen

verstarren de lijnen
gaat weelde verdwijnen
in strakke vakken
geen zacht vloeien meer

gemist wordt nuance
die aanzet tot kansen
begrip als de vrucht

men heeft het te druk
om de blik te verplaatsen
de taal te onthaasten

Schrijver: Ludy Bührs, 25 augustus 2009


Geplaatst in de categorie: maatschappij

3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 212

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)